Online marketingcommunicatie theorie/model

Offline- en online communicatie instrumenten
Sinds opkomst van internet is marketingcommunicatie te onderscheiden in online- en offline communicatie.  Naast offline communicatie instrumenten (advertenties in bladen/billboards bijvoorbeeld, commercials op tv/radio, sales promotion etc) zijn er door internet nu ook online communicatie instrumenten beschikbaar (social media, landing pages, zoekmachine marketing,  allerlei websites etc).

Marketingcommunicatie
Marketingcommunicatie: is het in contact treden met de handel en/of consumenten om hun kennis, attitude en gedrag te beïnvloeden in een voor het marketingbeleid gunstige richting.

Vraag
De vraag is: Moet er een nieuw model ontwikkelt worden voor de online communicatie instrumenten? Antwoord: Ik denk van niet.

Social media

Social media gaat de communicatie beïnvloeden, althans dat doet hij al jaren. Hieronder lezen jullie mijn visie op de twee tegenstrijdige meningen van Ingrid Arger en Jim Stolze. Eerst nog een kort stuk over Social media zelf.

Social media is een groot begrip. Kort gezegd is het een Engelse benaming voor online platformen waar de gebruikers met geen of weinig tussenkomst van een professionele redactie, de inhoud verzorgen.  Er is sprake van interactie tussen de gebruikers onderling. Social media is niet alleen wat de meeste mensen kennen: facebook of hyves (social networks), maar heel wat meer, zie onderstaande afbeelding.

Web 3.0

Kenmerken van Web 3.0
Web 3.0 wordt beschouwd als de derde fase in de ontwikkeling van het internet en daarmee een vervolg op Web 2.0.

Web 3.0 wordt ook wel het semantische web/personal centric web genoemd. Het gaat om de inhoud van websites en het begrijpen van die websites. Web 3.0 is in staat om de gebruiker meer te laten denken. Het web stelt als ware één grote database voor met informatie dat met elkaar gecombineerd wordt, om gebruikers adviezen en tips te geven. Stel je voor: je wilt een reis boeken naar Miami, op dat moment denkt het web 3.0 mee over het eventueel huren van een auto of het vinden van verdere toeristische gelegenheden in de buurt van Miami.

Stelling: “Iedereen kan goed en gedegen online onderzoek doen!” Menno Urbanus.

Ik ben het niet eens met deze stelling.  Het is niet zo, dat iedereen goed en gedegen online onderzoek kan uitvoeren. Denk hierbij aan een bakker of een lokale kleding/schoenenzaak. Dit soort ondernemingen kunnen geen goed online onderzoek uitvoeren. Dit met name omdat ze niet over de juiste technologieën beschikken. Wel kunnen ze een vragenlijst opstellen en die vervolgens zenden naar de mensen, waarvan ze een e-mailadres tot hun beschikking hebben. Ofterwijl een mailinglijst. Maar hoeveel
e-mailadressen zouden dat zijn? Vast niet zoveel, dat het een representatief uitkomst bepaalt. Met technologieën bedoel ik onder andere een Software Systeem. Een Systeem waar men gemakkelijk een vragenlijst kan inladen en daarna diezelfde vragenlijst uit kan sturen naar de (bepaalde) respondenten in het Software Systeem, meestal gekoppeld aan een Panel (een vaste groep van personen, die op periodieke basis deelneemt aan onderzoeken). Een voorbeeld van een Software Systeem is bijvoorbeeld: JAMBO, zie deze link voor verdere definitie van JAMBO: http://www.jambo-software.com/nl/index.html. In zo’n Software Systeem is het mogelijk om bepaalde selecties te maken. Bijvoorbeeld het bepalen van de tijdsduur van een vragenlijst. Hier geef je aan hoeveel minuten de vragenlijst in beslag zal nemen, want mensen willen het liefst niet zo veel tijd besteden aan een (online) onderzoek. Het moet snel en begrijpelijk zijn. Vaak willen mensen ook weten, wat ze krijgen voor het invullen van een vragenlijst. Als mensen een vragenlijst voor een onderzoeksbureau/veldwerkorganisatie invullen, krijgen zij  meestal een x-aantal credits als beloning, waar ze vervolgens iets mee kunnen bestellen.